Bij Prins hebben we het warme weer van verre zien aankomen, letterlijk, met ons recente bezoek aan Spanje. We hebben er een geweldige Prins Tour opzitten, misschien wel de beste tot nu toe! En dat terwijl de vorige edities al nauwelijks te overtreffen waren… Qua klimaat zijn we dus inmiddels wel wat gewend. Bovendien zijn we na zo’n week geoefende ‘uitwaaiers’. Want behalve veel lekker eten, drinken en prachtige bezienswaardigheden, draaide Prins Summer Tour 2021 natuurlijk om rijden!
Nadat we met een Spaans gepeperde huurauto enkele weken eerder de route alvast hadden uitgeprobeerd, wisten we het bijna zeker: dit wordt de mooiste Prins Tour ooit. Dat is nogal een statement, gezien de onuitwisbare herinneringen van voorgaande jaren. We waren daarom voorzichtig uitgelaten, vooral in het begin. Alsof we met een halve voet op de rem het evenement moesten aanvangen.
Maandag
Op maandag, de eerste dag van de Tour, konden we ons echter al nauwelijks meer bedwingen. De gezonde spanning verdween in Bilbao als sneeuw voor de zon tijdens een Prinselijke aflevering van 3 auto’s aan hun eigenaren op een plein pal onder het Guggenheim Museum. Eenmaal aangeschoven aan een oergezellig diner in een traditioneel restaurantje gelegen in het oude centrum van Bilbao, was het ijs definitief gebroken. Een totaal van ruim 50 benzine ademende Prins klanten annex autoliefhebbers zag het vertrouwen in een onvergetelijke week met de minuut groeien. En dat bleek geheel terecht.
Dinsdag – deel 1
We zouden willen dat de start van de eerste officiële rit op dinsdag meteen als een geoliede machine verliep, maar Bilbao is en blijft een hectische Zuid-Europese stad. Bovendien, 27 schoonheden één voor één naar boven halen uit de parkeergarage via een autolift, is in de praktijk een minder romantische gebeurtenis dan we hoopten. En zie ze daarna nog maar eens in één onafgebroken rij op te stellen. Ook het navigeren vroeg weer om een beetje gewenning. Met wat horten en stoten kwam de Prins karavaan op gang, echter eenmaal onderweg waren we de stroeve start al gauw vergeten. Desalniettemin was een vroege koffiestop meer dan welkom! Daar zat de sfeer er meteen weer goed in: een in prachtige staat verkerend historisch kasteel vormde het decor van een unieke collectie Rolls-Royce klassiekers!
Dinsdag – deel 2
Van hieruit vervolgden we onze weg in de richting van een alsmaar mooier wordend landschap. Het asfalt werd ondertussen leger en leger; alle ingrediënten voor een plezierige rit! Eerst maar eens stevig lunchen, daar zijn Spanjaarden allerminst vies van: kaasjes, wijntjes en een lekker stukje vlees van de grill. De innerlijke mens werd goed verzorgd. Maar van rijden hadden we onze buik nog lang niet vol: halverwege dag één zat iedereen al helemaal in de ‘flow’. Remmen, sturen, gas geven; ongemerkt zat het binnen no time in ons systeem. Dit ging bijna 2 uur lang zo door, tot we de karakteristieke parel genaamd Santillana del Mar bereikten. Hier was het nog tot in de late uurtjes gezellig op Plaza Major.
Woensdag
Stiekem wisten we het al: de woensdag wordt een knaller! Pikos de Europe was het domein van zware voeten, snelle handjes en brede grijnzen. Vergezichten afgewisseld door krappe kloven, strak asfalt en weinig verkeer; dit is de plek waar de echte stuurmannen en -vrouwen kwamen bovendrijven! Voor alle duidelijkheid: bij Prins verkopen we auto’s, dus ook in deze Tour stond rijden centraal. Zelfs wanneer er kortstondig werd gestopt door deelnemers om een extra stukje uitzicht en/of een kop koffie mee te pakken, ging de aandacht uit naar het autorijden: menig voorbijganger uit het Prins peloton werd aangemoedigd om overdreven luid van zich te laten horen en een handtekening op het asfalt achter te laten. En ja, dat gebeurde. Het eindeloze genieten hield deze dag stand tot en met een gezellige terrasavond in het centrum van León, waar we in een statig oud hotel verbleven.
Donderdag – deel 1
Hoe anders zag de donderdag eruit. Niet qua plezier, maar de omgeving veranderde drastisch van het fris ogende groene gebergte naar het veelal kurkdroge, ruwere binnenland van Spanje. De gestrekte, glooiende stukken asfalt en lange rechte stukken maakten de rit een stuk overzichtelijker. Kortom, blik op oneindig en gáán! Onze zijstapjes dwars door oude, haast uitgestorven dorpjes deden lokaal een hoop stof opwaaien. Hoewel de snelheid er bij ons inmiddels al lang uit was, vond één van de bewoners het toch allemaal net iets te heftig worden. Heel even leek het erop dat de man de schoonheden met een koevoet wilde bewerken – in de WhatsApp groep werd hier al voor gewaarschuwd, maar hij hield zich in. Gelukkig.
Donderdag – deel 2
Amper bijgekomen van deze memorabele rit, streken we in één van de stoffige dorpjes neer bij een heuse Bodega. Hier werden we getrakteerd op een uitgebreide barbecue middenin een meters diep gelegen, zeer gezellige wijnkelder. Ondertussen hield de zon de auto’s goed op bedrijfstemperatuur. En dat is maar goed ook, want daarna was het nog een klein stukje vlammen naar Hacienda: een adembenemend mooie plek. Misschien wel de mooiste van de week! In een Romeins aandoend buitenbad werden we op onze wenken bediend met koude drankjes. Na een hoogst smaakvolle wijnproeverij was het tijd om heerlijk te dineren in de Kapel van het landgoed. We waren in bijzonder gezelschap: een ooievaar had zijn nest gevuld met jonkies.
Vrijdag – deel 1
Op naar Portugal! We zaten allemaal nog vol van het schitterende Spanje, maar Portugal bleek in de middag al een waardig opvolger met haar rotsachtige natuur. Wederom was het opvallend rustig op de weg; met uitzondering van enkele boeren en boerinnen plus hun dieren, was er nauwelijks iemand te bekennen. Handig wanneer de auto’s als een kanon worden afgeschoten… De rechte stukken en ruime bochten lieten we in bloedvaart achter ons; stevig bochtenwerk was in aantocht! Een totaal andere belevenis om hier te rijden, maar opnieuw een zeer fraaie. Ook de lunch vond plaats in een beeldschone omgeving. Eenmaal in de buurt van Douro Valley, ontdekten we een architectonisch hoogstandje: Cao Museum, bestaande uit een groot stuk beton weggewerkt in een rots, met een parkeergelegenheid op het dak. Nooit gedacht dat een kunstwerk voor zo’n oogverblindend mooi uitzicht kon zorgen! Nóg een voordeel van een modern stukje design: binnen was het aangenaam koel in vergelijking met de 34 graden Celsius die de temperatuurmeter buiten liet noteren…
Vrijdag – deel 2
Klagen doen we echter niet: eenmaal alle neuzen in de richting van de Douro, trakteerde het Portugese landschap ons op prachtige vergezichten in rustige contreien. De rotsen leken langzaamaan naar de achtergrond te verdwijnen in ruil voor wijnranken. Aangekomen in Douro zien we een ijzeren brug met aan de overkant onze eigen oase, inclusief palmbomen én zwembad. Welkom bij The Vintage House! In deze hitte was er maar één juiste plek voor een welkomstborrel: in (en om) het water!
Zaterdag
De volgende ochtend namen we rustig de tijd tijdens het ontbijt in onze privé-oase. Het overgrote deel van de aanwezigen vertrok om 11.30 uur voor een sensationele rit in de omgeving van Duero, langs oevers en tussen wijnranken door. De ogen zijn gericht op een unieke lunchlocatie met gerechten die al net zo mooi zijn als het uitzicht. Het is heet, erg heet. Gelukkig zorgen flessen water en ijskoude rosé voor de broodnodige verkoeling. Een enkeling rijdt in één streep door naar Porto om een extra lange middag in de beroemde havenstad door te brengen. En dan komt ineens het besef dat het einde van Prins Summer Tour 2021 in zicht is. Niet voordat we het in stijl afsluiten! The Yeatman Hotel is schitterend. De trucks die reeds klaarstonden om de auto’s in te laden drukte ons met de neus op de feiten. Nog héél even genieten dan! Beneden aan de kade heffen we onder het genot van hapjes en live muziek een laatste keer het glas op wat misschien wel de mooiste Prins Tour ooit zou zijn. Op de achtergrond het centrum van Porto; vanaf nu een plekje in ons hart!
Het einde van een ‘vakantie’ inluiden is nooit leuk, maar we deden het met een enorm voldaan gevoel. Wij danken alle deelnemers voor het vertrouwen en het meenemen van veel gezelligheid, sfeer en natuurlijk een zware rechtervoet. De zon is ons achtervolgd, en dat zullen de herinneringen ook altijd blijven doen!
